ثبت جهانی صنایع دستی باید به تولید ثروت در کشور بینجامد
علی بادام برجاه در برنامه “رواق تماشا” با اشاره به ثبت تبریز بعنوان پایتخت جهانی فرش در دنیا گفت: «حلقه هایی که به صادرات صنایع دستی و تبلیغات کاری ایرانی منجر می شود، مفقود است.»
بادام برجاه با بیان اینکه زنجیره صنایع دستی از تولید تا فروش باید به شکل کامل دیده شود، خاطرنشان ساخت: ثبت جهانی باید به تولید ثروت و ارزش افزوده در کشور منتج گردد.
مشاور ارشد اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش دستباف خاطرنشان کرد: «از زمانیکه معاونت صنایع دستی در وزارت خانه شکل گرفت، رشد چشم گیری در صنایع دستی داشتیم. ولی بر اساس آمار، متاسفانه امسال تا ماه آبان 48 میلیون دلار فرش دستباف ایران صادر شده است.»
بادام برجاه این آمار را فاجعه ای برای فرش دستباف ایران دانست و در عین حال گفت: «در صنایع دستی اتفاق خوب در شرف وقوع است و شور و جنب و جوش خوبی در معاونت صنایع دستی وزارتخانه وجود دارد.»
مدیرعامل شرکت آذرباف با بیان اینکه زنجیره صنایع دستی از تولید تا فروش باید به شکل کامل دیده شود، خاطرنشان ساخت: «الزاماتی باید به ثبت جهانی صنایع دستی ایران اضافه شود تا به تولید ثروت و ارزش افزوده در کشور منتج گردد.»
همچنین ویدا تبحری، مشاور معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی با بیان اینکه روستاها و شهرهای دارای صنایع دستی از سال 94 ثبت و به سال 98 ختم شده اند و این دو شهر در کشور اصفهان و تبریز هستند، افزود: «فرایند ثبت 14 شهر و روستای کشورمان فرایندی 5 ساله را به خود اختصاص می دهد.»
وی ادامه داد: «همزمان 4 پروژه را به شورای جهانی صنایع دستی ارسال کرده ایم و این موفقیتی بسیار مهم برای ماست.»
تبحری افزود: «بنده احساس می کنم شور و شعفی که میان هنرمندان و صنعتگران دستی مناطق مختلف کشور در جریان است، قطعا مثال زدنی است.»
وی ادامه داد: «ما بایستی تغییراتی را در ساختار و هویت برخی مناطق ایران انجام می دادیم و وقتی ثبت جهانی را بعنوان حرکتی جدید پیش گرفتیم، تمرکز خود را روی مناطق کمتر توسعه یافته معطوف کردیم.»
تبحری با بیان اینکه صنایع دستی باید منجر به توسعه این مناطق از کشور می شد، تصریح کرد: «روستایی در خراسان جنوبی وجود دارد که حوله بافی در آن نابود شده بود، ولی وقتی این جاذبه را شناختیم، روی ملی شدن آن کار کردیم.»
وی ادامه داد: «جمعیت بالایی که به سمت شهر کوچ کرده بودند، مجدد به روستا بازگشتند و زنان نیز دستگاه های پارچه بافی را مجدد در منازل دایر کردند. افراد روستا حتی شرکت تعاونی تاسیس کردند و وقتی از این مطلب مطلع شدیم، اقدام به ثبت ملی این هنر کردیم.»
در ادامه شاهرخ پوری، هنرمند صنایع دستی در رابطه با مفهوم جهانی شدن صنایع دستی برای هنرمندان این عرصه گفت: «آیا افتخار کردن به ثبت جهانی، باعث فروش محصولات و تولید بیشتر می شود؟»
وی افزود :«بنده تولید کننده هستم و تخصص نوآوری در صنایع دستی دارم ولی می دانم هر کاری که برای روند فروش صنایع دستی انجام گیرد، مفید خواهد بود.»
پوری این رشته را هنر-صنعت خواند و افزود: «ما نیاز داریم محصولات خود را بفروشیم و مجدد تولید کنیم اما آیا جهانی شدن صنایع دستی ایرانی در افزایش فروش و صادرات تاثیری داشته؟»