استاد اصغر روفه گر حق پدر رفوگری تبریز

استاد اصغر روفه گر حق بسال 1302 در شهر تبریز در خانواده ای که با حرفه رفوگری گذران زندگی می کردند، به دنیا آمد و از همان اوان کودکی با این حرفه انس گرفته و بعد از پدرش در نزد اساتید آن زمان ازجمله مشهدی حسین آق باش مشغول به کار شده است.

اصغر روفه گر حق شروع به کار خود را از چهارده سالگی ذکر می نماید و معلومات مهارتی خود را نزد برادر بزرگش میرزاآقا تکمیل می نماید.

بعد از آن با جدیت و علاقه ای که به این هنر داشته با بکارگیری ابتکارات خاص و استعداد بالقوه موجب ابداع برخی از ابزارآلات رفوگری ازجمله قلاب پشت گردیده است.

وی به غیر از رفوگری در رشته بافندگی و رنگرزی دارای مهارت و تجارب ارزنده ای میباشد و همواره در عالم فرش از مرمت کاران سرآمد و صاحب سبک به حساب می آمده است.

استاد روفه گر حق شاگردان بسیاری را تربیت نموده که هرکدام از آنان در نوبه خود از اساتید این حرفه بشمار می روند.

می توان از وی بنام پدر رفوگری تبریز یاد کرد. چرا که ترویج آن بیشتر از این خانواده صورت گرفته است.

به جز برادر زادگانش ،چهار فرزند وی به نامهای: رسول روفه گر حق، رحیم روفه گر حق، کریم روفه گر حق و محمود روفه گر حق از استادکاران خبره این حرفه محسوب می شوند.

استاد اصغر روفه گرحق در مقام یک مرمت کار چیره دست تاکنون دهها اثر نادر و تاریخی را مرمت و احیا نموده است که هرکدام جزء آثار ملی و فرهنگی این دیار در مراکز موزه ای خودنمایی می کند.

این استاد بزرگ مرمت فرش دستباف در اواخر عمر بعلت کم سویی چشم از توان کار محروم گردید در روزهای آخر عمر خود می گفت : اگر روزی بینایی خود را باز یابم قصه دل انگیز سوزن و انگشت را دوباره خواهم سرایید:

از رنج پاره دوختن و زحمت رفو

خونابه دلم ز سر انگشتها چکید

وی شانزدهم اردیبهشت 1389 دارفانی را وداع گفت و در قطعه هنرمندان گلزار شهدای وادی رحمت تبریز به خاک سپرده شد.